در اغلب موارد ساعت گارمین فوررانر به سفارش ساخته می شدند تا در ایوان ثروتمندترین خانه ها آویزان شوند. در برخی دیگر، سازنده یا فرزندانش آنها را مانند کراسینا (“چمدان” کرامارها) روی شانه های خود بار می کردند و می رفتند تا آنها را در ونتو و فریولی بفروشند.
در همان زمان، در این دوره مهاجرت از کانال سان کانسیانو کاهش یافت: ظاهراً این فعالیت قبلاً سودآور بود.
در سال 1725 فاریا (کارخانه) در شمال شهر پسارییس، احتمالاً در مکاتبه با یک خانه مزرعه یا آسیاب قبلی تأسیس شد.
تولید به صورت حرفه ای باقی ماند، اما ساعت های برج نیز با توجه به اندازه و هزینه، به طور طبیعی به صورت سفارشی شروع به ساخت کردند.
اولین گواهی‌ها به اواخر قرن هجدهم بازمی‌گردد: در سال 1789 آنتونیو سولاری ساعت برج شهرداری شهر چرسو را بنا به گواهی شهردار آن شهر که در کاتالوگ منتشر شده توسط سولاری در سال 1398 گزارش شده است، ساخت و نصب کرد. 1906.
خاستگاه و تاریخچه ساعت سازی
ساعت های تاریخی پسارییس
در طول قرن 19 اولین ماشین آلات فرآوری معرفی شد که امکان تکمیل و افزایش تولید را فراهم کرد و رونق را برای کل کشور به ارمغان آورد.
تا قرن گذشته، در واقع – قبل از تقسیم کارخانه به دو بخش – بخش بزرگی از جامعه در ساخت ساعت‌ها فعالیت می‌کردند: علاوه بر تکنسین‌ها و کارگران، کسانی هم بودند که قاب‌های چوبی را می‌ساختند.
آونگ ها (و بعداً ضبط کننده های ساعت) و اینکه چه کسی بسته بندی را برای حمل و نقل آماده کرد. کنف برای طناب های تحمل وزن رشد و فرآوری شد و بخشی از فرآوری در خانه ها انجام می شد، درست مانند دهه 1600.
در طول قرن نوزدهم، شرکت خود را از یک شرکت انفرادی به “Fratelli Solari” تبدیل کرد و در آغاز قرن گذشته، Fratelli Solari قبلاً ساعت‌های برجی را به همه کشورهای رو به دریای آدریاتیک و قاره آمریکا صادر می‌کرد.
