روغن موتور هنوز از روغن های پایه و مواد افزودنی تشکیل شده است – با این حال، کیفیت آن به طور چشمگیری بهبود یافته است.
روغن های پایه حدود 70 تا 90 درصد کل را تشکیل می دهند و از گاز طبیعی یا نفت خام مشتق می شوند. افزودنی ها بین 10 تا 30 درصد را تشکیل می دهند.
آنها شامل مواد شیمیایی هستند که به عنوان شوینده، اصلاح کننده اصطکاک، آنتی اکسیدان ها، بازدارنده های خوردگی و بهبود دهنده های شاخص ویسکوزیته عمل می کنند.
آیا روغن موتور همان روغن موتور است؟
شاید شنیده باشید که از روغن موتور ضد دود به عنوان روغن موتور یاد می شود یا برعکس.
هر دو محصول در بازار یکسان هستند و به سادگی به هر ماده ای با روغن پایه که با مواد افزودنی آغشته شده است (افزودنی های ضد سایش، پخش کننده ها و شوینده ها، به نام چند) اشاره می کنند.
ویسکوزیته روغن توضیح داده شده است
هنگامی که در مورد روغن موتور صحبت می کنید، اغلب از اصطلاح “ویسکوزیته” استفاده می شود.
اساساً ویسکوزیته روغن به آسانی ریختن روغن در دمای خاص اشاره دارد. روغنهای نازکتر در دماهای پایینتر راحتتر جریان مییابند و ویسکوزیته کمتری دارند، در حالی که روغنهای ضخیمتر ویسکوزیته بالاتری دارند.
در هوای سرد، روغن های نازک اصطکاک را کاهش می دهند و به موتورها کمک می کنند تا سریعتر روشن شوند. در دماهای بالاتر، روغن های غلیظ فشار روغن و استحکام فیلم را حفظ می کنند و بارهای سنگین تری را تحمل می کنند.
شاخص ویسکوزیته توانایی روغن را برای مقاومت در برابر تغییرات ویسکوزیته با تغییر دما اندازه گیری می کند.
بیشتر روغن های موتور چند درجه با بهبود دهنده های شاخص ویسکوزیته فرموله می شوند که از افزودنی های پلیمری برای کمک به حفظ ویسکوزیته روغن در طیف وسیعی از دماها استفاده می کنند و از قطعات موتور در برابر سایش محافظت می کنند.
روغنی با عدد شاخص ویسکوزیته بالاتر می تواند ویسکوزیته خود را در محدوده دمایی وسیع تری حفظ کند.
با این حال، این بهبود دهنده های شاخص ویسکوزیته به مرور زمان با پیر شدن روغن از بین می روند. تعویض منظم روغن به جلوگیری از این امر کمک می کند.